افراد بازنده نسبت به خود و دنیای اطراف خوداحساس خوب و مثبتی ندارند و با دنیا سر جنگ و ناسازگاری دارند. زندگی و کسب و کار را میدان جنگ و رقابت می پندارندو برای رسیدن به اهدافشان بر حذف رقبایشان تمرکزمی کنند. این ها کسانی هستند که در جاده موفقیت مانند یک شکارچی زندگی و حرکت می کنند،تمام لحظات زندگی خود را در پی شکار هستند و باید شب هنگام دست پر با شکار به خانه برگردند. نگرش این افراد بر مبنای این است که هر جنبنده ای یا شکار است یا شکارچی. این دسته افراد هرگز با آرامش زندگی نمی کنند و اساسا معنی آرامش را درک نمی کنند. همه چیز از دیدگاه آنان یا فرصت است یا تهدید. این افراد اگر هم موفق شوند، موفق های بدحال خواهند بود. بسیاری از این افراد به رغم اینکه در کسب و کارشان موفق هستند و یا پست مدیریتی خوب و بالایی دارند حالشان اصلا خوب نیست و مدام نگران وضعیت زندگی ، کسب و کار و پست و مقام شان هستند. دائم نگران واکنش های دیگران هستند و به خاطر ترس از جایگاه خود، دشمنی تراشی می کنند و باورشان بر این استوار است که در این دنیا به اندازه کافی برای همه فرصت نیست و برای اینکه سهم بیشتری برسد باید دیگران را از سر راه بردارند. برخی دیگر از افراد بازنده خود را شایسته زندگی خوب نمی دانند و خودشان را قربانی می دانند و زیر بار ستم می روند . همیشه داستان های بدبختی خود را یادآوری و به مردم بیان می کنند و شجاعت لازم برای پذیرفتن وضعیت فعلی خود ندارند. آدم های با مدل ذهنی بازنده یا خودشان در حال رنج بردن هستند و یا دیگران را می رنجانند. بازنده ها تخصص عجیبی درتلخ کردن زندگی به کام خود و دیگران هستند. موفقیت هایی که این افراد کسب می کنند اصیل نیست چون خودشان حس خوبی به این موفقیت ها ندارند. این موفقیت ها بیشتر توهم موفقیت است. برخلاف مدل ذهنی بازنده، مدل ذهنی برنده موفقیت های بدست آمده را اصیل و حقیقی می شمارد.
نوشته ی مورد علاقه من در متمم.
